ਮਃ ੨ ॥
ਸੇਈ ਪੂਰੇ ਸਾਹ ਜਿਨੀ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥
ਅਠੀ ਵੇਪਰਵਾਹ ਰਹਨਿ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ॥
ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਥਾਹ ਵਿਰਲੇ ਪਾਈਅਹਿ ॥
ਕਰਮਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਜਾ ਕਾ ਬੋਲੁ ॥
ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਜੇ ਕਰੇ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਤੋਲੁ ॥ਮਹਲਾ ੨ : ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ
ਰਾਗ ਮਾਝ ਅੰਗ ੧੪੬ (146)
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹੀ ਪੂਰੇ ਸ਼ਾਹ ਹਨ, ਉਹ ਇੱਕੋ ਪਿਆਰ ਵਾਲੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਹੀ, ਅੱਠੇ ਪਹਰ (ਸਾਰਾ ਦਿਨ), ਦੁਨੀਆ ਵਲੋਂ ਬੇ-ਪਰਵਾਹ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਪਰ ਅਜੇਹੇ ਲੋਕ ਬੜੇ ਘੱਟ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਸ ਅਥਾਹ ਮਾਲਕ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਵਿਚ ਹਰ ਵੇਲੇ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ।
ਪੂਰੇ ਬੋਲ ਵਾਲਾ ਪੂਰਨ ਗੁਰੂ ਪੂਰੇ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰਨ ਬਣਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਤੋਲ ਘਟਦਾ ਨਹੀਂ, ਭਾਵ, ਅੱਠੇ ਪਹਰ ਦੀ ਲਿਵ ਘਟਦੀ ਨਹੀਂ ।
31 ਮਾਰਚ, 1504 : ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਪੁਰਬ ਦੂਜੇ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ (ਲਹਿਣਾ) ਸਾਹਿਬ ਜੀ
ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਗੁਰੂ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਚਪਨ ਦਾ ਨਾਮ ‘ਲਹਿਣਾ’ ਸੀ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ 31 ਮਾਰਚ, 1504 ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਮੱਤੇ ਦੀ ਸਰਾਂ (ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ) ਵਿਚ ਬਾਬਾ ਫੇਰੂ ਮਲ ਜੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਰਾਮੋ ਦੇ ਘਰ ਜਨਮ ਹੋਇਆ । ਆਪ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਮਾਂ-ਦੁਰਗਾ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਸਾਲ ਦੇਵੀ ਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਸਨ । ਪਿਤਾ ਦਾ ਦਿਹਾਂਤ ਪਿੱਛੋਂ, ਦੇਵੀ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ, ਭਾਈ ਲਹਿਣਾ ਜੀ ਕੋਲ ਜੱਥੇ ਆ ਗਈ ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ 1532 ਵਿਚ ਦੇਵੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਜੱਥੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਹੀ ਠਹਿਰ ਗਏ । ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ, ਵੀਚਾਰ ਸੁਣੇ ਤਾਂ ਭਾਈ ਲਹਿਣਾ ਜੀ ਫਿਰ ਗੁਰੂ ਜੋਗੇ ਹੀ ਹੋ ਗਏ ।
ਅਗਲੇ ਸੱਤ ਸਾਲ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਲਈਆਂ ਤੇ ਉਹ ਹਰ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵਿਚੋਂ ਪਾਸ ਹੁੰਦੇ ਗਏ ਤਾਂ ਬਾਬਾ ਲਹਿਣਾ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਗਲਵਕੜੀ ਵਿਚ ਲਿਆ ਤੇ ‘ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ’ ਨਾਮ ਥਾਪ ਕੇ ਗੁਰਗੱਦੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਆਪ ਨੂੰ ਸੌਪ ਦਿੱਤੀ।
.
