ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ॥
ਜਿਨ ਮਿਲਿਆ ਆਤਮ ਪਰਗਾਸੁ ॥੧॥
ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਸੁਨਿ ਮਨ ਕਾਨੀ ॥
ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਦੁਆਰ ਪਰਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਆਠ ਪਹਰ ਧਿਆਈਐ ਗੋਪਾਲੁ ॥
ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥ਮਹਲਾ ੫ : ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ
ਗਉੜੀ ਰਾਗ ਅੰਗ ੨੦੦ (200)
ਜੋ ਉਸ ਮਾਲਕ ਦੇ ਸੇਵਕ ਹਨ, ਦਾਸ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਆਤਮਕ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆਂ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦਾ ਚਾਨਣ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਹੇ ਪ੍ਰਾਣੀ! ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਨਾਮ ਸੁਣਨ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਦੇ ਦਰ ਤੋਂ ਸੁਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਂਗਾ ।
ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਪਾਲਣਹਾਰ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਤੇ ਦਰਸਨ ਕਰ ਕੇ ਮਨ ਸਦਾ ਹੀ ਖਿੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
8 ਅਪ੍ਰੈਲ, 1929 : ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬਟੁਕੇਸ਼ਵਰ ਦੱਤ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਅਸੈਂਬਲੀ ਵਿੱਚ ਬੰਬ ਸੁਟਿਆ
ਸ਼ਹੀਦੇ ਆਜ਼ਮ ਸਰਦਾਰ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬਟੁਕੇਸ਼ਵਰ ਦੱਤ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ 8 ਅਪ੍ਰੈਲ, 1929 ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਅਸੈਂਬਲੀ (ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ) ਵਿੱਚ ਬੰਬ ਸੁਟਿਆ ਤਾਂ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾਈ ਜਾ ਸਕੇ। ਅਸੈਂਬਲੀ ਵਿੱਚ ਸੈਸ਼ਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮਕਸਦ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਬੰਬਾਂ ਵਿੱਚ ਛਰੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਇਹ ਬਿਲਕੁੱਲ ਫ਼ੋਕੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਕਸਦ ਹੱਕ-ਸੱਚ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜੋ ਗੋਰੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕੰਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਜੇ। ਪਰ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਕਾਰਣ ਭਗਦੜ ਮੱਚ ਗਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਾਇਸਰਾਏ ਦਾ ਸਲਾਹਕਾਰ ਜਾਰਜ ਐਰਨੈਸਟ ਸ਼ੂਸਟਰ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ।
ਸਰਦਾਰ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਤੇ ਬੀ.ਕੇ. ਦੱਤ ਅਗਰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਬੰਬ ਦੇ ਇਸ ਉਠੇ ਧੂੰਏਂ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਭੱਜ ਕੇ ਨਿਕਲ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਇਹ ਦੋਨੋ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬ ਜਿੰਦਾਬਾਦ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਂਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਇੰਕਲਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਾਲੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਸੁੱਟਦੇ ਰਹੇ। ਸਰਦਾਰ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬੀ ਕੇ ਦੱਤ ਨੂੰ ਥਾਏਂ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ।
